Kesin kökleri tam olarak bilinmemesine rağmen binlerce yıl öncesine dayanmaktadır.
Sümer, Pers, Yunan, Mısır, Babil, Çin, Maya, Roma, Arap uygarlıklarının astroloji ile ilgilendikleri bilinmektedir.
Modern astronominin temelinde Mezopotamya astronomisi bulunur.
Onlar mitolojiye ve dinî inançlara dayanan astronomiden laik ve matematiksel astronomiye geçmeyi başarabilmişlerdir.
Evrenin, Yer, gök ve ikisi arasında bulunan okyanustan oluştuğuna inanıyorlardı.
Merkür, Venüs, Mars, Jüpiter ve Satürn gezegenlerini ve on iki takım yıldızını tanıyorlardı.
Ay yılına dayanan takvimleri daha sonraki dini takvimlere ve İslam Dünyası'ndaki hicri takvime temel oluşturmuştur.
Günü 12 saate, saati 60 dakikaya, dakikayı da 60 saniyeye bölmüşlerdi.
Güneş, Ay ve beş gezegene bağlı olarak bir hafta 7 gün olarak kabul edilmiş ve bu 7 günlük hafta Romalılar vasıtasıyla Avrupa'ya geçmiş ve oradan da bütün dünyaya yayılmıştır.
Ay ve Güneş tutulması tahminlerini yapabilecek düzeyde astronomi bilgisine sahiptiler.
Bu dönemde Astroloji krallar tarafından kullanılmaktaydı.
M.Ö. 500 yıllarında eski Yunanlılarda astrolojinin varlığından bahsedilmektedir.
Kuzey Afrika'daki ve Doğu Akdeniz'deki Araplar da M.S. 8. yüzyılda astrolojiyi kullanıyorlardı.
İlk kayıtlarda astroloji şu an bizim kullandığımız şeklinden farklı gözükmektedir. Bugunkü şekli M.S. 180 yılında büyük Yunan matematikçi ve astronom Ptolemy tarafından hazırlanmıştır.
BATI astrolojisi Irak’tan Mısır’a, oradan da Yunanistan ve Roma imparatorluğuna geçmiştir.
Nors ve Keltik astrolojisi pagan mitlerinin ve güneş hareketlerinin ölçümlerinin bir karışımıdır.
Yapılan tarihi araştırmalarda, aşağı yukarı bütün büyük uygarlıkların, birbirinden bağımsız/farklı şekillerde de olsa, astroloji ile ilgilendikleri ortaya çıkmıştır.
İlk başlangıç bu sebeple farklı farklı tahmin edilmektedir.
Kimilerine göre, bildiğimiz anlamda astroloji ilk kez Mezopotamya'da çıkmıştır.
Mezopotamya'da yıldız ve gezegenlerin tanrılarla alakalı - hatta tanrının kendisi olduğuna inanılırdı.
Gerçek anlamda ilk çalışmalar, M.Ö 3000 yılında şimdiki Irak bölgesinde yaşayan Kaldeliler (Yeni Babiller) döneminde gezegenleri inceleyerek ve kaydederek başladı.
Modern astronominin temelinde Mezopotamya astronomisi bulunur.
Onlar mitolojiye ve dinî inançlara dayanan astronomiden laik ve matematiksel astronomiye geçmeyi başarabilmişlerdir.
Evrenin, Yer, gök ve ikisi arasında bulunan okyanustan oluştuğuna inanıyorlardı.
Merkür, Venüs, Mars, Jüpiter ve Satürn gezegenlerini ve on iki takım yıldızını tanıyorlardı.
Ay yılına dayanan takvimleri daha sonraki dini takvimlere ve İslam Dünyası'ndaki hicri takvime temel oluşturmuştur.
Günü 12 saate, saati 60 dakikaya, dakikayı da 60 saniyeye bölmüşlerdi.
Güneş, Ay ve beş gezegene bağlı olarak bir hafta 7 gün olarak kabul edilmiş ve bu 7 günlük hafta Romalılar vasıtasıyla Avrupa'ya geçmiş ve oradan da bütün dünyaya yayılmıştır.
Ay ve Güneş tutulması tahminlerini yapabilecek düzeyde astronomi bilgisine sahiptiler.
Bu dönemde Astroloji krallar tarafından kullanılmaktaydı.
Babil ve Asur döneminde krala, kralığı koruyacak kehanetler veren bir kahin (Baru rahibi) eşlik ederdi. Genelde bu kehanetler ay tutulmalarına dayanarak yapılırdı.
''Baru rahip''lerinin yeryüzündeki ilk astrologlar olduğu düşünülür.
Bazı araştırmalarda ise, ilk kayıtların M.Ö. 5800 yılına kadar gittiğini belirtiyorlar.
Maya uygarlığı, Hindistan ve Çin M.Ö. 2000 yılında astroloji bilimini kullanıyorlardı.
M.Ö. 500 yıllarında eski Yunanlılarda astrolojinin varlığından bahsedilmektedir.
Kuzey Afrika'daki ve Doğu Akdeniz'deki Araplar da M.S. 8. yüzyılda astrolojiyi kullanıyorlardı.
İlk kayıtlarda astroloji şu an bizim kullandığımız şeklinden farklı gözükmektedir. Bugunkü şekli M.S. 180 yılında büyük Yunan matematikçi ve astronom Ptolemy tarafından hazırlanmıştır.
BATI astrolojisi Irak’tan Mısır’a, oradan da Yunanistan ve Roma imparatorluğuna geçmiştir.
ÇİN astrolojisi Sarı Nehir etrafından ilerlemeye başladı.
Merkezi AMERİKAN astrolojisi de, Maya ve Toltek insanlarından yayıldı ve daha sonra Aztekler tarafından geliştirildi; bunlardan bazıları Yerli Amerikan astrolojisine sızdı, yerli mitler ve yerli gökyüzü gözlemlerinin de Yerli Amerikan geleneği içerisinde rolü büyüktür.
AFRİKA astrolojisi de kumlu veya yumuşak topraklar üzerine yapılmış hayvan işaretleri ile ilgili Mısır ve Güney Afrika çalışmalarını ve ayrıca gökyüzü gözlemlerini de kullanmaktadır.
Nors ve Keltik astrolojisi pagan mitlerinin ve güneş hareketlerinin ölçümlerinin bir karışımıdır.
0 yorum:
Yorum Gönder